ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΑΞΙΑ
ΣΕΛΙΝΟ ΚΑΙ ΣΕΛΕΡΥΒ Ένα φυσικό φάρμακο, για τον οργανισμό μας
.jpg)
Το Φθινόπωρο έφτασε, τώρα έχουν ήδη αρχίσει να φυτεύονται τα φυτά εκείνα που ρίχνουμε στα φαγητά μας, αλλά οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε τη διατροφική τους αξία, αλλά και τις φαρμακευτικές τους ιδιότητες.
Ελάτε μαζί μας να γνωρίσουμε το Σέλινο και και το σέλερι ! Τι μπορούμε να πετύχουμε μ' αυτά ;
1. Χαμηλώνει την αρτηριακή πίεση !
2. Προάγει την υγεία των οστών!
3. Έχει αντικαρκινικές ιδιότητες!
4. Έχει χρήσιμες διουρητικές ιδιότητες !
5. Είναι φυσικό καθαρτικό !
6. Βοηθάει τον ύπνο !
7. Αναπληρώνει τους ηλεκρολύτες !
8.Έχει αλκαλική δράση !
9.μειώνει την χοληστερίνη !
10. Βοηθάει στην απώλεια βάρους !
Και, 11.καταπολεμά τις φλεγμονές του εγκεφάλου, που σχετίζονται με την απώλεια μνήμης, και την έλλειψη διάθεσης για μάθηση !
ΤΙ ΑΛΛΟ, ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΑΠΟ ΑΥΤΟ, ΤΟ ΥΠΕΡ- ΤΡΟΦΙΜΟ, που κοστίζει πάμφτηνα, και που θα έπρεπε, μαζί με τα καρότα, να το καταναλώνουμε, καθημερινά ;;;!!!
Είναι πλούσιο σε ριβοφλαβίνη, βιταμίνη Β6,
-------- //////// ---------
ΑΓΚΙΝΑΡΑ ΚΑΙ Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ
Αγκινάρες για συκώτι, έντερο, χοληστερίνη, οστεοπόρωση, αναιμία, διαβήτη,
αρθριτικά, κατά του καρκίνου
Οι αγκινάρες (Cynara cardunculus) έχουν
περισσότερη θρεπτική αξία όταν αποχυμώνονται παρά όταν μαγειρεύονται. Περιέχουν
Κάλιο, Σίδηρο, Ιώδιο και Φώσφορο, καθώς και βιταμίνες Α και Β.
της Κλεοπάτρας
Ζουμπουρλή, μοριακής Βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea
Οι αγκινάρες έχουν περισσότερη θρεπτική αξία όταν αποχυμώνονται παρά
όταν μαγειρεύονται. Περιέχουν Κάλιο, Σίδηρο, Ιώδιο και Φώσφορο, καθώς και
βιταμίνες Α και Β.
Η αγκινάρα (Cynara cardunculus, Κυνάρα η καρδονίσκη ή αλλιώς Κυνάρα η
κάκτος) είναι πολυετές λαχανικό της οικογένειας των Αστεροειδών (Asteraceae).
Αναπτύσσεται σε σχήμα θάμνου, ύψους περίπου 1,5 μ. Με σχήμα που παραπέμπει σε
«αρματωμένο πολεμιστή», η αγκινάρα είναι φυτό ιθαγενές της Αφρικής,
καλλιεργείται, όμως, σε πολλά μέρη του σύγχρονου κόσμου σε θέσεις προφυλαγμένες
από το δυνατό ψύχος και εδάφη χωρίς πολλή υγρασία. Η ρίζα της αγκινάρας είναι
πασσαλώδης και προχωρεί βαθιά στο έδαφος.
Τα φύλλα της είναι μεγάλα με βαθιές σχισμές, χρώμα γκριζωπό στο κάτω
μέρος και το στέλεχος της είναι μακρύ με διακλαδώσεις. Πολλαπλασιάζεται με
παραφυάδες κατά την άνοιξη ή το φθινόπωρο ενώ ο βλαστός της ξεραίνεται το
καλοκαίρι.
Από το φυτό
χρησιμοποιείται στη μαγειρική το άνθος, που έχει σχήμα σφαιρικό, λίγο μακρύ και
σαρκώδες. Μαγειρεύεται αφού καθαριστεί από τα πέταλα και το χνούδι, ενώ στην
Κρήτη τρώγεται και ωμή με λεμόνι, πολύ νόστιμη και «ειδικός» μεζές για
τσικουδιά.
|
Συστατικό |
% ΤΗΣ ΣΗΠ |
|
|
ΕΝΕΡΓΕΙΑ |
47kcal |
2% |
|
ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ |
10,51 γρ. |
8% |
|
ΠΡΩΤΕΙΝΕΣ |
3,27 γρ. |
6% |
|
ΟΛΙΚΑ ΛΙΠΑΡΑ |
0.15 γρ. |
0,50% |
|
ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΕΣ ΙΝΕΣ |
5,4 γρ. |
14% |
|
ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ |
||
|
ΦΥΛΛΙΚΟ ΟΞΥ |
68μg |
17% |
|
ΝΙΑΣΙΝΗ |
1.046 mg |
6.5% |
|
ΠΑΝΤΟΘΕΝΙΚΟ
ΟΞΥ |
0,338 mg |
7% |
|
ΠΥΡΙΔΟΞΙΝΗ |
0.116 mg |
9% |
|
ΡΙΒΟΦΛΑΒΙΝΗ |
0.066 mg |
5% |
|
ΘΕΙΑΜΙΝΗ |
0.072 mg |
6% |
|
ΒΙΤΑΜΙΝΗ C |
11.7 mg |
20% |
|
ΒΙΤΑΜΙΝΗ Α |
13IU |
0,50% |
|
ΒΙΤΑΜΙΝΗ Ε |
0.19 mg |
1% |
|
ΒΙΤΑΜΙΝΗ Κ |
14,8 μg |
12% |
|
ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ |
||
|
ΝΑΤΡΙΟ |
94 mg |
6% |
|
ΚΑΛΙΟ |
370 mg |
8% |
|
ΜΕΤΑΛΛΑ |
||
|
ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
44 mg |
4% |
|
ΧΑΛΚΟΣ |
0,321 mg |
27% |
|
ΣΙΔΗΡΟΣ |
1,28 mg |
16% |
|
ΜΑΓΝΗΣΙΟ |
60 mg |
15% |
|
ΦΩΣΦΟΡΟΣ |
90 mg |
13% |
|
ΣΕΛΗΝΙΟ |
0,2 μg |
< 0,5% |
|
ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ |
0,49 mg |
4,50% |
|
ΦΥΤΟΧΗΜΙΚΑ |
||
|
β-ΚΑΡΟΤΕΝΙΟ |
8 μg |
|
|
ΛΟΥΤΕΙΝΗ -
ΖΕΑΞΑΝΘΙΝΗ |
464 μg |
|
ΠΗΓΗ: medlabnews.gr iatrikanea https://medlabgr.blogspot.com/2014/04/blog-post_11.html#ixzz7QRnCWm90
--------- //////// ---------
ΤΣΑΪ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ
ΘΡΕΠΤΙΚΕΣ ΙΔΙΩΤΗΤΕΣ
Το αγαπημένο Τσάι του βουνού με το όνομα «Σιδερίτης»,
ένα βότανο που υπάρχει εδώ και αιώνες στα ελληνικά βουνά.
Ο Sideritis Clandestina είναι ένα είδος σιδερίτη, ενδημικό στον Ταΰγετο, σε υψόμετρο άνω των 1000 μέτρων.
Ποιές είναι οι ιδιότητές του;
Οι επιστημονικές μελέτες που το αφορούν είναι πολυάριθμες και ο αριθμός τους αυξάνεται διαρκώς, προκειμένου να εξεταστεί η επίδραση των συστατικών του στον ανθρώπινο οργανισμό. Το τσάι του βουνού περιέχει ένα πολύτιμο οπλοστάσιο φλαβονοειδών, κατεχινών, μονοτερπενίων, διτερπενίων, τριτερπενικών οξέων φαινυλοπροπενίων, στερολών, ιριδοειδών, αιθέριων ελαίων, κουρκουμίνης και καρυοφυλλίνης. Πολλές σύγχρονες έρευνες έρχονται να τεκμηριώσουν τις δράσεις των ουσιών αυτών, οι οποίες φαίνεται να είναι πολύτιμες για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Πιο συγκεκριμένα :
Οστεοπόρωση
Σύμφωνα με μελέτη του
Πανεπιστημίου Αθηνών, τα εκχυλίσματα των ειδών Sideritis euboea και Sideritis clandestina,
μπορούν να συμβάλλουν στη πρόληψη της οστεοπόρωσης, καθώς φάνηκε ότι
προστατεύουν από την απώλεια της οστικής πυκνότητας και ενισχύουν την μηχανική
αντοχή των οστών.
Νόσος Alzheimer
Σύμφωνα με μελέτη του
Ερευνητικού Κέντρου Νευρολογικών Ασθενειών του Πανεπιστημίου του Μαγδεμβούργου,
διαπιστώθηκε ότι το ελληνικό τσάι του βουνού έχει μοναδικές ευεργετικές
ιδιότητες που δρουν κατά της νόσου. Φάνηκε πως το τσάι του βουνού και
συγκεκριμένα το είδος Sideritis scardica του
Ολύμπου επηρεάζει την αναστολή της επαναπρόσληψης ουσιών του εγκεφάλου, με τις
οποίες διεκπεραιώνεται η μεταφορά μηνυμάτων από το ένα εγκεφαλικό κύτταρο στο
άλλο(ουσίες που λέγονται νευροδιαβιβαστές). Συγκεκριμένα διαπιστώθηκε ότι
καθημερινή συστηματική κατανάλωσή του για 6 μήνες συμβάλλει στην υποχώρηση των
συμπτωμάτων στα επίπεδα που ήταν η νόσος 9 μήνες πριν, και κατόπιν σταθεροποιεί
τη κατάσταση του ασθενούς. Στόχος της συγκεκριμένης ερευνητικής ομάδας μετά τα
αποτελέσματα της μελέτης τους αυτής είναι η παρασκευή φαρμακευτικού σκευάσματος
από ελληνικό τσάι του βουνού και συγκεκριμένα από το είδος Sideritis scardica του
Ολύμπου.
Υπέρταση Μελέτες σε ζώα δείχνουν ότι η
συστηματική καθημερινή πρόσληψη της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης του
εκχυλίσματος Sideritis οδηγεί σε διαστολή-χαλάρωση των αιμοφόρων αγγείων, με
αποτέλεσμα τη μείωσης των επιπέδων της αρτηριακής πίεσης και τη μείωσης του
stress επί του καρδιακού μυός. Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι το τσάι του
βουνού μπορεί να συμβάλλει στην ενίσχυση της καρδιαγγειακής υγείας, αλλά
απαιτείται περαιτέρω έρευνα πριν θεωρηθεί αποτελεσματική θεραπεία για τον άνθρωπο.
Πεπτικό Σύστημα
Το τσάι του βουνού χρησιμοποιείται παραδοσιακά στη χώρα μας για την
ενίσχυση της υγείας του πεπτικού συστήματος και την ανακούφιση της δυσπεψίας
και του στομαχόπονου. Έρευνες δείχνουν ότι συμβάλλει στη μείωση φλεγμονών της
γαστρεντερικής οδού, λόγω της περιεκτικότητας του σε φαινόλες και
αντιοξειδωτικά.
Αντιοξειδωτική, αντιφλεγμονώδης, αγχολυτική δράση
Ερευνητική ομάδα των Πανεπιστημίων Πατρών και Ιωαννίνων εξέτασε το αφέψημα
του είδους Sideritis clandestina και διαπίστωσε τις αντιφλεγμονώδεις,
αντιοξειδωτικές και αγχολυτικές του επιδράσεις. Οι αντιφλεγμονώδεις και
αντιοξειδωτικές του ιδιότητες οφείλονται σε γλυκοζίτες της απιγενίνης. Σε
πειράματα που έγιναν σε ποντίκια διαπιστώθηκε ότι ενισχύθηκε η αντιοξειδωτική
άμυνα περιοχών του εγκεφάλου, όσων κατανάλωναν επί 6 εβδομάδες αφέψημα από τσάι
του βουνού. Επιπλέον φάνηκε ότι καταπολεμά το άγχος, έχει δηλαδή αγχολυτική
δράση, χωρίς μάλιστα τις παρενέργειες που παρατηρούνται σε άλλα αγχολυτικά
φυτικών ειδών.
Αντιμικροβιακό
Αναλύσεις από Έλληνες ερευνητές, που έχουν γίνει σε φυτά sideritis, έδειξαν ότι περιέχουν πολλά αιθέρια έλαια με αντιμικροβιακή επίδραση (έναντι κυρίως Gram+ μικροβίων αλλά και έναντι συγκεκριμένης σειράς του μύκητα Candida Albicans), ενώ το τσάι της Εύβοιας εμφάνισε δραστικότητα έναντι συγκεκριμένων μικροβίων, ανάλογη των αντιβιοτικών αμπικιλλίνη και αμικασίνη. Επίσης, τα αιθέρια έλαια του τσαγιού του βουνού και ιδιαίτερα αυτά της μαλοτίρας (Sideritis syriaca) είναι ιδιαίτερα δραστικά αντιμικροβιακά, λόγω της περιεκτικότητάς τους σε καρβακρόλη.
Υπάρχουν παρενέργειες;
Το τσάι του βουνού δεν περιέχει καφεΐνη κι έτσι μπορεί να καταναλωθεί σε
αρκετή ποσότητα άφοβα. Εφόσον δεν εμφανίζει διεγερτική επίδραση, είναι ασφαλές
να καταναλώνεται σε λογική ποσότητα και από παιδιά. Δεν εμφανίζει γνωστές
παρενέργειες.
ΠΗΓΗ : www.mednutrition.gr/
--------- ///////// -----------
Π Ρ Α Σ Ο
Έχει γλυκιά και ήπια γεύση,
λιγότερο πικάντικη από το κρεμμύδι και προέρχεται από την Ασία και τη
Μεσόγειο.Το πράσο αποτελείται από νερό σε ποσοστό 90% και είναι σημαντικό
στοιχείο μιας υγιούς διατροφής, καθώς περιέχει πολύτιμα θρεπτικά στοιχεία.
Έχουν λίγες θερμίδες (100 γρ. φρέσκα κοτσάνια περιέχουν 61 θερμίδες) και τα επιμήκη κοτσάνια τους παρέχουν καλές ποσότητες διαλυτών και αδιάλυτων ινών.
Οι ενώσεις μετατρέπονται σε αλλισίνη με ενζυματική αντίδραση, όταν το πράσο κόβεται.
Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι : η αλλισίνη μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης και ότι έχει αντιβακτηριακή, αντιική και αντιμυκητιακή δράση. Επίσης, η αλλισίνη μειώνει τη μειώνει τη δυσκαμψία των αιμοφόρων αγγείων, μειώνοντας έτσι την πίεση του αίματος, αναστέλλει το σχηματισμό θρόμβων και βοηθά στη μείωση του κινδύνου στεφανιαίας νόσου, αγγειακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδείων
Χάρη στην περιεκτικότητά
του σε σίδηρο, το πράσο μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της αναιμίας.
Τα πράσα αποτελούν πλούσια πηγή βιταμινών και ανόργανων συστατικών που είναι απαραίτητα για την υγεία μας. Ο φυλλώδης μίσχος τους περιέχει αρκετές ζωτικής σημασίας βιταμίνες όπως πυριδοξίνη, φολικό οξύ, νιασύνη, ριβοφλαβίνη και θειαμίνη, σε υγιείς αναλογίες. 100 γρ. φρέσκα στελέχη παρέχουν 64 mg φυλλικού οξέος που είναι ουσιώδες για τη σύνθεση του DNA και την κυτταρική διαίρεση. Επιπλέον, τα πράσα είναι καλές πηγές :
Βιταμίνη; Α και άλλων αντιοξειδωτικών όπως τα καροτενοειδή, η ξανθίνη και η λουτεϊνη Έχουν επίσης ορισμένες άλλες βασικές βιταμίνες, όπως οι C, Κ και Ε. Η βιταμίνη C. βοηθά το ανθρώπινο σώμα να αναπτύσσει αντίσταση εναντίον μολυσματικών παραγόντων και να καταστρέφει τις επιβλαβείς ελεύθερες ρίζες.
Τέλος, οι μίσχοι του πράσου έχουν μικρές ποσότητες μετάλλων όπως κάλιο, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο και σελήνιο.
ΠΗΓΗ : www.proionta-tis-fisis.com/to-praso-ke-i-diatrofiki-tou-axia/
---------/////////---------
ΡΙΓΑΝΗ
Η ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΤΗΣ
ΑΞΙΑ
Το γνωστό αρωματικό φυτό, με το υπέροχο άρωμα, που χρησιμοποιούμε
στη μαγειρική. Ποιά είναι τα μυστικά του ; ποια είναι η διατροφική του αξία ;
Όλα θα τα δούμε πιο κάτω.
Ποια είναι τα θρεπτικά συστατικά;
Η ρίγανη είναι πλούσια
σε αντιοξειδωτικά κι ενώσεις που έχουν ισχυρές αντιβακτηριακές ιδιότητες.
Μάλιστα, αρκετές μελέτες έχουν πιστοποιήσει την υψηλή περιεκτικότητα σε
αντιοξειδωτικά τόσο της ρίγανης όσο και του ελαίου της. Το αιθέριο έλαιο
ρίγανης είναι ιδιαίτερα υψηλό σε καρβακρόλη και θυμόλη, δύο αντιοξειδωτικά που
μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη βλάβης στα κύτταρα που προκαλούνται από τις
ελεύθερες ρίζες. Επιπροσθέτως, μια μελέτη έδειξε ότι το αιθέριο έλαιο ρίγανης
βοήθησε στην παρεμπόδιση της ανάπτυξης Escherichia coli και Pseudomonas
aeruginosa ενώ μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι η ρίγανη είναι αποτελεσματική
έναντι 23 ειδών βακτηρίων. Τέλος, έρευνα συνέκρινε την αντιμικροβιακή
δραστικότητα αιθερίων ελαίων ρίγανης, φασκόμηλου και θυμαριού κι έδειξε ότι το
αιθέριο έλαιο ρίγανης ήταν ένα από τα πιο αποτελεσματικά αιθέρια έλαια κατά των
βακτηρίων.
Όσον αφορά τα θρεπτικά
συστατικά της, 1 κουταλιά της σούπας ρίγανη αποξηραμένη (3 g) περιέχει:
- Ενέργεια
(Kcal): 9
- Υδατάνθρακες
(g): 2
- Φυτικές
Ίνες (g): 1
- Ασβέστιο
(mg): 30
- Σίδηρο
(mg): 1.1
- Βιταμίνη
A (IU): 150
Ποιες είναι οι θεραπευτικές ιδιότητες της ρίγανης;
Η ρίγανη, πέρα από το
χαρακτηριστικό άρωμα και γεύση που δίνει στο φαγητό, έχει πολλές φαρμακευτικές
ιδιότητες.
Χρησιμοποιείται για
διαταραχές της αναπνευστικής οδού όπως ο βήχας, το άσθμα, και η βρογχίτιδα.
Χρησιμοποιείται επίσης για διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος, όπως το
αίσθημα καύσου και το φούσκωμα. Άλλες χρήσεις περιλαμβάνουν την αντιμετώπιση
των λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος, των πονοκεφάλων και των καρδιακών
παθήσεων.
Συγκεκριμένα, το λάδι
της ρίγανης χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των εντερικών παρασίτων, τις
αλλεργίες, τη γρίπη, τον πόνο των αυτιών και την κόπωση. Εφαρμόζεται στο δέρμα
για δερματικές παθήσεις, όπως ακμή, πιτυρίδα, κονδυλώματα, δακρύρροια, και
ψωρίαση, καθώς και για τσιμπήματα εντόμων. Βρίσκει εφαρμογή επίσης στην
αντιμετώπιση ασθενειών των ούλων, του πονόδοντου, των μυϊκών πόνων και των
κιρσών.
Από αρκετές μελέτες
φαίνεται η θεραπευτική δράση της ρίγανης και των αιθέριων ελαίων ρίγανης σε
αρκετά σοβαρές ασθένειες, όπως ο καρκίνος και οι φλεγμονώδεις νόσοι του
εντέρου. Συγκεκριμένα, μελέτη, στην οποία επεξεργάστηκαν καρκινικά κύτταρα
παχέως εντέρου με εκχύλισμα ρίγανης, διαπίστωσε ότι το εκχύλισμα ρίγανης
σταμάτησε την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. Τα αποτελέσματα αυτά είναι
συναφή με αποτελέσματα έρευνας, η οποία έδειξε ότι η καρβακρόλη, ένα από τα
συστατικά της ρίγανης, βοήθησε στην καταστολή της ανάπτυξης και της εξάπλωσης
καρκινικών κυττάρων του παχέος εντέρου.
Η καρβακρόλη επίσης
φαίνεται ότι έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Σε μία μελέτη σε ζώα, μείωσε το
πρήξιμο στα πόδια των ποντικών έως και 57%. Μια άλλη μελέτη σε ζώα έδειξε ότι
ένα μείγμα αιθέριων ελαίων θυμαριού και ρίγανης μειώνει τον αριθμό φλεγμονωδών
δεικτών σε ποντίκια με κολίτιδα ή φλεγμονή του παχέος εντέρου.
ΠΗΓΗ : /www.mednutrition.gr/portal/efarmoges/leksiko-diatrofis/15788-rigani
ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΚΟΡΩΝΕΪΚΗ ΠΟΙΚΙΛΙΑ
ΤΟ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ
Διεθνής και Ελληνικές μελέτες που έγιναν για να αποδείξουν τον υγειοπροστατευτικό χαρακτήρα του ελαιόλαδου απέδειξαν ότι το ελαιόλαδο που προέρχεται από την Κορωνέικη ποικιλία έχει την μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε Ελαιοκανθάλη & Ελαιασίνη.
Η ελαιοκανθάλη & ελαιασίνη αποτελούν φυσικές φαινολικές ενώσεις όπου έχουν αντιφλεγμονώδες, αντιοξειδωτικές, καρδιοπροστατευτικές, Αντικαρκινικές υγειοπροστατευτικές ιδιότητες.
Τα αποτελέσματα της κλινικής μελέτης ανάμεσα σε εκατοντάδες δείγματα ελαιολάδων για την ευεργετική επίδραση του ελαιολάδου στην υγεία σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Τμήμα Διατροφής του Πανεπιστημίου Davis της Καλιφόρνια & στο Ερευνητικό Κέντρο Διατροφής του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ στην Καλιφόρνια σε συνεργασία με το Φαρμακευτικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Απέδειξαν ότι το ελαιόλαδο που προέρχεται από την ελιά Κορωνέικης ποικιλίας συγκεντρώνει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε Ελαιοκανθάλη & Ελαιασίνη σε σχέση με τα υπόλοιπα ελαιόλαδα, το δε ελαιόλαδο που παράγεται από την Κορωνέικη ποικιλία στις περιοχές της Νοτίου Πελοποννήσου έχει μεγαλύτερη από τον μέσο όρο περιεκτικότητα των ουσιών αυτών.
Η Ελαιοκανθάλη (Oleocanthal) έχει βρεθεί να έχει αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες , παρόμοια με αυτές των φαρμάκων ιβουπροφαίνης ιβουπροφαίνη είναι ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο, έχει σημαντική αντιφλεγμονώδη, αναλγητική και αντιπυρετική δράση που οφείλεται κύρια στην αναστολή της σύνθεσης των προσταγλανδινών που προκαλεί. (πάνω από τρεισήμισι κουταλιές) έξτρα παρθένο ελαιόλαδο ανά ημέρα περιέχει μια ποσότητα Ελαιοκανθάλης με αντιφλεγμονώδη δράση.
Η μακροχρόνια κατανάλωση μικρών ποσοτήτων μειώνει των κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και της νόσου του Αλτσχάιμερ.
ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ (Από το βιβλίο ΑΤΟΥΡΙ του Ιωάννη Κισκηρέα)
Η διαδικασία και του φαγητού στη Μάνη ήταν απλή και απέριττη. απέριττη.
Τα φαγητά τα έψηναν στη φωτογωνιά με ξύλα. Τα κουζινικά ήταν μπακιρένια (χάλκινα) τζετζερέδια, πήλινα τσουκάλια, χοντρά μεταλλικά τηγάνια, όλα κατάμαυρα απ’ έξω από τη μουτζούρα και την καπνιά.
Τα πιάτα ήσαν πήλινα σε χωμαΤτένιο ή άσπρο χρώμα, τσίγκινα, αλουμινένια και εμαγιέ (σμαλτωμένα). Τα κουταλοπήρουνα σιδερένια που γανωνόντουσαν υμια φορά, το χρόνο, από τους πλανώδιους γανωτήδες (καλατζήδες). Τα ποτήρια ήταν αλουμινένια, ξύλινα αλλά και γυάλινα για τις «καλές ημέρες».
Τα κυριότερα φαγητά στη Μάνη ήταν τα όσπρια, ζυμαρικά, χορταρικά, μπακαλιάρος, που τον έκαναν σούπα, τηγανητό σαβόρι (μαρινάτος) ή τον έτρωγαν έτσι ξελουριστό ή ψημένο στα κάρβουνα. Το μπακαλιάρο τον έτρωγαν πάντα του «Βαγγελισμού» την «Κυριακή των Βαίων» και του «Σωτήρος».
Άλλα φαγητά ήταν οι πατάτες, κυρίως τηγανιτές, αυγά σφουγγάτο (ομελέτα) με πατάτες, ή μάτια και βραστά. Τυρί έτρωγαν, κυρίως τουλουμίσιο, πολύ αλμυρό και σκληρό για να διατηρείται και να φτουράει. Πολλές φορές ήταν γεμάτο πιτακούς, μικρά άσπρα σκουλικάκια και το βάζαμε στον αέρα για να φύγουν. Σκουράτζοι (ρέγγες καπνιστές), Σαρδέλες παστωμένες. Ελιές τσακιστές ή χαραχτές. Λουκάνικο και παστό.
Κρέας και Ψάρια έμπαιναν λίγες φορές στο τραπέζι λίγες φορές στο τραπέζι. Τις μεγαλύτερες γιορτές και σε σημαντικά οικογενειακά γεγονότα. Γι’ αυτό και πολλοί έλεγαν αυτοσαρκαζόμενοι τον καημό τους «Χριστού…. Λαμπρή κρέας το …. Βαρεθήκαμε». Στην ημερήσια διάταξη ήταν η λαδωτή κομμάτα, λαδωμένη φέτα ψωμιού με αλάτι και κάπου – κάπου με λίγο τυρί ή παστό. Αλλά και όταν τα πεινασμένα παιδιά γύρευαν δεύτερη ή και τρίτη κομμάτα, έπαιρναν πολλές φορές και την ευχή της Μάνας τους «Ψωμόλυσα ντε».
Στη Μανιάτικη διατροφή υπήρχαν και άλλα φαγητά που σήμερα δεν υπάρχουν. Η Μπουκουβάλα με γάλα ή ζάρα (ότι έμενε μετά το τυροκόμισμα) και ψωμί. Ξυδομπουκουβάλα, με νερό ξύδι, αλάτι σκόρδο και ψωμί και ο Πασπαλάς που γινόταν με λουκανικόλαδο (λάδι από το παστό) και αλεύρι.
Υπήρχαν και άλλα φαγητά που σήμερα σπανίζουν και είναι Καπαμάδες, βαριά φαγητά με κόκκινη σάλτσα περασμένα από τηγάνι. «Μελιτζάνες με πατάτες» γιαχνί. «Μελιτζάνες με χυλοπίτες». «Πατάτες με χυλοπίτες» και «φάβα».
Οι σαρακοστές φυλάσσονταν από όλους σχεδόν τους χωρικούς με ευλάβεια. Τότε οι Μανιάτες έτρωγαν, Ελιές, χαλβά, ταραμά, τουρσιά, ταχινόσουπες, όσπρια χωρίς λάδι και στην κομμάτα μας, τα τετραδοπαράσκευα, βάζαμε αντί για λάδι … ζάχαρη.
Την «Κυριακή της τυρινής» το βράδυ, η Μανιάτισες Μανάδες έδιναν από ένα αυγό βραστό και έλεγαν στα παιδιά τους, «άντε και τη Λαμπρή θα ξαναφάτε αυγό και μάλιστα κόκκινο». Γι’ αυτό και τα πεινασμένα πιτσιρίκια, αλλά και τα μεγαλύτερα παιδιά, το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ, γέμιζαν τις τσέπες τους με κουλούρια, τυρί και αυγά. Θα τα έτρωγαν λαίμαργα αμέσως μόλις ο Παπάς θα έλεγε το Χριστός Ανέστη.
------//////------
ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΑΞΙΑ
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ C
ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΜΑΣ
Η βιταμίνη C, ή αλλιώς ασκορβικό οξύ, δεν χρειάζεται και πολλές συστάσεις! Είναι διάσημη στους περισσότερους για τις ευεργετικές ιδιότητές της και τα οφέλη που παρέχει στον ανθρώπινο οργανισμό. Η δράση της δεν περιορίζεται μόνο στην καταπολέμηση ενός κρυολογήματος. Παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην απορρόφηση του σιδήρου, στην ενίσχυση της άμυνας του ανοσοποιητικού, στην ενδυνάμωση των οστών και στην προαγωγή της ενέργειας και της ψυχικής ευεξίας. Την ίδια στιγμή, εξακολουθεί να κρατά τα σκήπτρα στον τομέα της αντιγήρανσης. Μάλιστα, οι ειδικοί αναφέρουν κατηγορηματικά ότι η βιταμίνη C αποτελεί το «κλειδί» για τον φυσιολογικό σχηματισμό του κολλαγόνου, καθώς και για τη διατήρηση των υγιών κυττάρων στον οργανισμό.
8 ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗ ΒΙΤΑΜΙΝΗ C
1.Η Βιταμίνη C αυξάνει την απορρήφηση το σιδήρου
2.Θωρακίζει τον οργανισμό.
3. Είναι για την προστασία μας από τα κρυολογήματα.
4.Εχεο αντιγηραντική δράση.
5. Καταπολεμα τις φλεγμονές.
6. Αυξάνει τη φυσική απόδοση και τη μυϊκή δύναμη.
7. Καλή κυκλοφορία του αίματος.
8. Τα επίπεδα της βιταμίνης C μπορούν να επηρεάσουν όχι μόνο τη διάθεση, αλλά και γενικότερα την ψυχική υγεία, καθώς είναι απαραίτητη για την ενεργοποίηση πολλών σημαντικών νευροδιαβιβαστών, συμπεριλαμβανομένων της ντοπαμίνης, της νορεπινεφρίνης και της επινεφρίνης.
-------//////-------
ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΑΞΙΑ ΜΑΡΑΘΟΥ
Το μάραθο ή φινόκιο (Foeniculum
vulgare) πρόκειται για ένα ιδιαίτερα αρωματικό και γευστικό βότανο με
θεραπευτικές ιδιότητες, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, μαγειρική και
φαρμακευτική χρήση. Το μάραθο είναι πολυετές φυτό που φτάνει τα δύο μέτρα. Το
συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Το μάραθο έχει λεπτά φύλλα
αρωματικά και αποκτά μεγάλη ανάπτυξη ως αυτοφυές και ως καλλιεργούμενο.
Μαζεύονται τα φρέσκα φύλλα από το χειμώνα έως το τέλος της άνοιξης. Άλλες
ονομασίες είναι το μάλαθρο, φινόκιο, μάλαθρο, μάραθρο, αγριομάραθο, μάραζα και
αμαραθιά. Το μάραθο πολλαπλασιάζεται με σπόρο ενώ το φινόκιο με μεταφύτευση.
Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία, η Ινδία και η Ρωσία είναι από τους μεγαλύτερους
καλλιεργητές του μάραθου.
Οφέλη για την υγεία Φυτοθρεπτικά συστατικά: το μάραθο περιέχει ένα μοναδικό συνδυασμό φυτοθρεπτικών συστατικών, όπως το φλαβονοειδές ρουτίνη, κερσετίνη (Quercetin) και διάφορους γλυκοζίτες (καμπφερόλη) με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Βέβαια, το πιο ξεχωριστό του θρεπτικό συστατικό είναι η ανηθόλη (το κύριο πτητικό του έλαιο). Μελέτες σε πειραματόζωα έχουν αποδείξει επανειλημμένα ότι η ανηθόλη του μάραθου μειώνει τη φλεγμονή και να βοηθά στην πρόληψη της εμφάνισης καρκίνου.
Βιταμίνη C: Εκτός από μοναδικά φυτοθρεπτικά συστατικά του, το μάραθο είναι μια εξαιρετική πηγή βιταμίνης C. Η βιταμίνη C είναι υδατοδιαλυτή και δρα στα υδάτινα μέρη του κυττάρου εξουδετερώνοντας τις ελεύθερες ρίζες σε όλα τα υδατικά μέρη του σώματος. Η βιταμίνη C βρίσκεται στο βολβό μάραθου προσφέρει επίσης άμεσα αντιμικροβιακή δράση και είναι απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Καρδιαγγειακή υγεία και πεπτικό: το μάραθο είναι καλή πηγή φυτικών ινών, φυλλικού οξέος και καλίου. Ο βολβός του μάραθου μπορεί να συμβάλει στη μείωση των αυξημένων επιπέδων χοληστερόλης. Επίσης, δεδομένου ότι οι φυτικές ίνες απομακρύνουν τις καρκινογόνες τοξίνες από το παχύ έντερο, φαίνεται να είναι χρήσιμο στην πρόληψη καρκίνου του παχέος εντέρου. Το φυλλικό οξύ είναι απαραίτητο γιατί μειώνει τα επίπεδα του αμινοξέος ομοκυστεΐνης του οποίου η αυξημένη συγκέντρωση στο αίμα έχει σχετιστεί στο παρελθόν με βλάβη στα αγγεία και στα νευρικά κύτταρα (εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή ανεπάρκεια, Alzheimer κ.α.). Τέλος, το κάλιο είναι ένα μεταλλικό στοιχείο που βοηθά στη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης, ένας άλλος παράγοντας κινδύνου για εγκεφαλικό επεισόδιο και καρδιακή προσβολή.
Άλλες ιδιότητες του μάραθου: Διουρητικό (πέτρα στα νεφρά, ολιγουρία, κυστίτιδα και αρθριτικά) Χωνευτικό: επιταχύνει την πέψη των λιπαρών τροφών και βοηθάει όσους υποφέρουν από ατονία του πεπτικού συστήματος.
Εμμηναγωγό: διευκολύνει και ρυθμίζει τον έμμηνο κύκλο.
Γαλακταγωγό: Διευκολύνει τη γαλουχία με διέγερση της παραγωγής και της έκκρισης γάλακτος στις λεχώνες)
Αποχρεμπτικό: διευκολύνει την αποβολή των εκκρίσεων. Προφυλάσσει από τη γρίπη, ηρεμεί το βήχα και το άσθμα. Σπασμολυτικό: σε πόνους της κοιλιάς και νευρικούς εμετούς. Ανθελμινθικό: σκοτώνει τα σκουλήκια και τα παράσιτα του πεπτικού συστήματος. Αντιμετεωρητικό: Προλαβαίνει κι ανακουφίζει από τον τυμπανισμό της κοιλιάς και την αεροφαγία.
Αφροδισιακό: αυξάνει τη σεξουαλική δραστηριότητα.
Πως να το συντηρείτε Το φύλλο του μάραθου για λίγες μόνο μέρες και προστατευμένο σε σακουλίτσες μπορεί να συντηρηθεί στο ψυγείο. Το φινόκιο, αντίθετα, τυλιγμένο σε διάφανη πλαστική μεμβράνη μπορεί να συντηρηθεί αρκετές μέρες στο ψυγείο.
Μάραθος ωμός κλαράκι 9 γρ. περιέχει:
Νερό (gr.) 7.8
Ενέργεια (Kcal) 2
Πρωτεΐνες (gr.) 0.11
Λιπαρά (gr.) 0.02
Υδατάνθρακες (gr.) 0.64
Φυτικές Ίνες (gr.) 0.3
Ασβέστιο (mg) 4
Σίδηρο (mg) 0.06
Μαγνήσιο (mg) 1
Φώσφορο (mg) 4
Κάλιο (mg) 36
Νάτριο (mg) 5
Ψευδάργυρο (mg) 0.02
Βιταμίνη C (mg) 1
Θειαμίνη (mg) 0.001
Βιταμίνη B-6 (mg) 0.004
Βιταμίνη A (IU) 84
Πηγή: http://www.mydiatrofi.gr
Σε περίπτωση αναδημοσίευσης αυτού του
άρθρου, ο παραπάνω σύνδεσμος ΠΡΕΠΕΙ να είναι ενεργός και ΔΕΝ επιτρέπεται να
αφαιρεθεί.
-----/////-----
ΚΑΤΣΙΚΑΚΙ
Το κατσίκι έχει λιγότερες θερμίδες συγκριτικά με το αρνί, αφού τα 100γρ. κατσικιού έχουν 110 θερμίδες.
Το ολικό λίπος του κατσικιού αγγίζει τα 4,2 γραμμάρια ανά 100 γραμμάρια κρέατος. Το κατσίκι έχει λιγότερες θερμίδες, λιγότερο ολικό και κορεσμένο λίπος και λιγότερη χοληστερόλη. Είναι πλούσιο σε συνένζυμο Q10 -η αντιοξειδωτική δράση του οποίου μειώνει την LDL "κακή" χοληστερόλη- προλαμβάνοντας τη στεφανιαία νόσο και τον κίνδυνο για καρδιακή προσβολή.
Περιέχει L-καρνιτίνη, η οποία μεταφέρει τα λιπαρά οξέα στα μιτοχόνδρια, οπού μπορούν να διασπαστούν για να δώσουν ενέργεια στον οργανισμό (λιπολυτική δράση). Τέλος, έχει υψηλή περιεκτικότητα σε γ-λινολεϊκό οξύ (CLA), το οποίο συμβάλλει στη ελάττωση του λίπους σε υπέρβαρα άτομα καθώς και στη βελτίωση του λιπιδαιμικού τους προφίλ. Τα αρνητικά του κατσικιού είναι ότι έχει περισσότερα τρανς λιπαρά, λιγότερη πρωτεΐνη και περισσότερο νάτριο.
Πηγή: https://medlabgr.blogspot.com/2012/04/blog-post_12.html#ixzz6cjK00GiT
------//////------
ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΑΞΙΑ
ΒΑΚΑΛΑΟΥ - ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΟΥ
Ο βακαλάος, αυτό το τόσο νόστιμο και θρεπτικό ψάρι μπήκε στο τραπέζι μας τον 15ο αιώνα και κατάφερε να διεκδικήσει επιτυχώς τη δική του θέση στο εθνικό μας εδεσματολόγιο. Πρόκειται για ψάρι αγαπητό σε όλη την Ελλάδα και μαγειρεύεται με δεκάδες τρόπους, από σφακιανό στιφάδο μέχρι σούπα επτανησιακή (κοφίσι μπιάνκο).
Σήμερα, το εξαιρετικά θρεπτικό αυτό ψάρι (πλούσιο σε
μέταλλα, φώσφορο, μαγνήσιο και βιταμίνες Α, Ε και D και φτωχό σε λιπαρά)
βρίσκεται στην «κόκκινη» λίστα της Greenpeace, λόγω υπεραλίευσης.
Παρ' όλ' αυτά, στο εμπόριο υπάρχει σε αφθονία σε όλες του τις μορφές.
Ανήκει στην κατηγορία των ψαριών και όπως όλα τα
ψάρια, αποτελεί πλούσια πηγή πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας και αμινοξέων,
τα οποία είναι απαραίτητα για τη δόμηση των ιστών και την αποκατάσταση των
φθορών τους.
Η περιεκτικότητά του σε λίπος διαφοροποιείται
σημαντικά σε σχέση με τα υπόλοιπα ψάρια. Ανήκει στην κατηγορία των ψαριών με
χαμηλά λιπαρά, το λίπος του κυμαίνεται από 0.5-2%. Σε σύγκριση όμως με το
κρέας, το λίπος των ψαριών είναι διαφορετικό, καθώς ακόμη και τα πιο λιπαρά
ψάρια δίνουν χαμηλότερες θερμίδες σε σχέση με το κρέας γιατί δεν είναι
κορεσμένο λίπος. Τα λιπαρά του είναι τα γνωστά σε όλους μας «καλά» λιπαρά,
δηλαδή, τα ω-3. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι βοηθούν στη μείωση της
χοληστερίνης, των τριγλυκεριδίων και προστατεύουν τις αρτηρίες μειώνοντας την
πίεση.
Επίσης, είναι πηγή πολλών βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Είναι πλούσιος σε βιταμίνη Α, η οποία έχει άμεση σχέση με την όραση. Άλλη μια σημαντική βιταμίνη είναι η βιταμίνη D, η οποία είναι υπεύθυνη για την αύξηση και τον εμπλουτισμό των οστών και των δοντιών αλλά και για την απορρόφηση ασβεστίου και φωσφόρου. Ακόμη οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β, είναι σημαντικές για την υγεία των νευρικών ιστών.
Η διατροφική αξία του μπακαλιάρου είναι σημαντική,
καθώς περιέχει:
* Πρωτεΐνη * Ασβέστιο * Σίδηρο * Φώσφορο * Μαγνήσιο * Βιταμίνη Β12 * Κάλιο Καλά λιπαρά *Κορεσμένα, Μονοακόρεστα και Πολυακόρεστα λίπη.
Η συχνή κατανάλωση
μπακαλιάρου θωρακίζει
τον οργανισμό απέναντι σε καρδιαγγειακά νοσήματα, περιορίζει τον κίνδυνο
ισχαιμικών εγκεφαλικών επεισοδίων, ενδυναμώνει την νοητική δραστηριότητα του
εγκεφάλου και τη μνήμη και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Συμβάλλει επίσης
στην εξασφάλιση μιας σωστής και υγιεινής διατροφικής συμπεριφοράς
Πηγή: https://medlabgr.blogspot.com/2014/03/12-3.html#ixzz6dCLXuiPO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου